Ekainaren 30a, astelehena, historikoa izan zen zentzu guztietan. Gure zortzigarren greba eguna zen jada, eta erronka bikoitzari egin behar genion aurre: alde batetik, UGTko buruzagien traizioaren ondoren eskuak igurzten zituen patronal suntsikor eta miserable bati; bestetik, burokrazia sindikalen xantaia kanpaina basati bati, borroka saboteatzeko. Baina berriz ere, Cadizko metaleko langileok ikasgai ahaztezina eman genuen.
Ez dago hitzik CTMk eta CGTk Puerto Realeko Dragados Offshoren atarian deitutako goizeko zazpietako batzarra deskribatzeko. 1.500 langilek baino gehiagok aitortu genuen borrokan geundela, eta erantzun praktiko bat eman genien klase kontzientzia faltari buruz sermoia botatzen diguten harroputz eta eszeptiko guztiei.
Orain arte egin dugun batzarrik handienean, grebarekin jarraitzearen alde bozkatu genuen berriro, eskua hutsez, eta ezezko biribila eman genion soldata miserable eta prekarietatearen itun horri, ordu estra amaigabe eta gaizki ordainduei, TPPren (Toxikoa-Arriskutsua-Penagarria) osagarria ukatzen digun galtza jaitsierari, eta ahoa ireki ezinik ahoa estalita zortzi urtera zigortzen gaitu. Bake sozialaren aldeko itun bat, enpresei poltsikoak betetzea ahalbidetuko diena, lan karga topera dagoen une batean.
Eta batzar horretan bertan, harrotasunez betetzen gaituena eta gure erretinan betiko geratuko dena, piketean irten eta arratsaldean Puerto Realen manifestazioa egitea erabaki genuen, gure familiekin batera.
Jakina, gure etsaiak ere ez ziren geratu besoak gurutzatuta albiste horien berri izan zutenean: polizia-piketeak mobilizatu zituzten gurekin makilaka ibiltzeko. Ordu batzuk eman zituzten Puerto Realeko auzoetan bueltaka, batzarrean edo piketearen ibilaldian parte hartu zuen edonor poligonotik ehizatzen. Saldoa: hainbat langileri jipoiak eta bost atxiloketa arbitrario, errebantxa asetzeko behar den indarkeriarekin eginak.
Llegamos a Puerto Real.
— @CTM coordinadora de trabajadores del metal (@CTM97560609) June 30, 2025
LUEGO DIRÉIS QUE SOMOS 5 O 6#HuelgaDelMetalCadiz pic.twitter.com/vQQ7XKpch4
Baina uste bazuten hiltzaileek bezala jokatuz izua gailenduko zitzaiela, erratu egin ziren. Haiek eta beren buruak, Marlaska Barne ministroak, gatazka honetarako “gobernu aurrerakoiaren” ordezkariak, lortu zutena guztiz kontrakoa izan zen: askoz determinazio gehiagoz betetzea borrokarekin jarraitzeko.
Puerto Realeko manifestaldia ikaragarria izan zen
Patronala eta PSOE-Sumarren Gobernua, lotsaren akordio hau hain sutsuki defendatu duena, ohituta daude egoera hauek etxekotutako aparatu sindikalen bidez kontrolatu ahal izatera. Baina Cadizen oso gaizki atera zaie jokaldia: erabat gainezka egin dute, eta ez UGTren burokrazia, ez CCOOrena ez dira greba gelditzen ari, ez batzarrak, ez piketeak, ez manifestazio masiboak.
💥 Manuel Balber de @CTM97560609 y Antonio Muñoz de @CGT_Navantia_SF en la manifestación de Puerto Real. Vosotros sí nos representáis. ¿Dónde están UGT y CCOO?
— Izquierda Revolucionaria (@IzquierdaRevol) June 30, 2025
Por un sindicalismo de clase, de verdad, combativo y asambleario.
La #HuelgaDelMetalCádiz la vamos a ganar. pic.twitter.com/KNj4uVp0SD
Pertsonaia horiek “gizarte-eragile” gisa dituzten posizioak erabiltzen dituzte atzerapausoa sinatzeko, eta sare bat eraiki dute, bertatik liberatu eta ordezkari askok pribilegio materialak ateratzen dituzte, nagusiei eta arduradunei koipea ematen lehenak direlako, aurrekaririk ez duen erantzun bati aurre egin behar diotelako.
Eta erantzun hori hain da erraldoia gure klaseak memoria duelako, eta badaki zer gertatu zen 2021ean, bere kapitulazioak gaurkoaren oso antzeko bat egin zuenean, eta gainera metaleko langileok biztanleriaren gehiengoaren babesa dugulako.
Eta hori ere berriro egiaztatu da. Hilaren 25ean, asteazkena, milaka eta milaka langile, gazte eta familia Cadizeko erdigunea betetzen ari ziren manifestazio jendetsu baten ondoren, hilaren 30ean, astelehena, eszena errepikatu egin zen.
Arratsaldeko seietan, bero handiarekin, milaka langile gure familiekin abiatu ginen Dragadosetik Puerto Realera, kontsigna bakoitzarekin eta aldarrikapen bakoitzarekin identifikatzen zela argi utzi zuen herritarren elkartasuna eta berotasuna sentituz. Milaka oihu eta oihu, “Atzerapausorik ez metalaren borrokan”, “Askatasuna, askatasuna metalaren atxilotuentzat”, “Klase bat borroka bat”.
Mobilizazio hunkigarria izan zen, eta Udaletxeko plazan amaitu zen, CTMko Manuel Balber edo CGTko eta Ezker Iraultzaileko militantea den Antonio Muñozen hitzaldiekin, langileak ordezkatzen ez dituen sindikalismoari mozorroa kenduta lortu den lorpen handia azalduz, ez baita ez lanetatik ez batzarretatik agertzen, eta gure ahotsa isiltzen baitu enpresen interes zikoitzak defendatzeko, eta bertaratutako guztiak konfiantzaz bete zituzten eta Badiako borrokako ohitura borrokalariak azpimarratu zituzten. Osasun publikoaren aldeko borrokan dagoen gure kide erizaina, edo Acerinoxeko kidearena, edo Carlos Ochoarena, Ikasle SIndikatuko bozeramailea, greba hau gazteria osoarentzat inspirazio eta adibide bat dela azpimarratuz.
Grebak indartsu jarraitzen du
Mobilizazio, demokrazia asanbleario, duintasun eta klase kontzientzia uholde horrek guztiak bederatzigarren greba eguna ekarri du astearte honetan, uztailak 1. Suzko froga bat zen. Erabakia batzarrean hartu zen, eta ordua zen egiaztatzeko ea metaleko langile guztiek borrokarekin jarraituko ote zuten. Eta beste behin ere, gehiengoa posizionatu egin da. Ekoizpena geldirik dago. Enpresa handienen zati handi bat ezin izan dute ireki, ugazaben kanpaina eta CCOO eta UGTko zuzendaritzak gorabehera.
Carlos Ochoa envía todo el apoyo del Sindicato de Estudiantes a la #HuelgaDelMetalCádiz desde la manifestación de hoy.
— Sindicato de Estudiantes 🇵🇸 (@SindicaEstudian) June 30, 2025
"Los hijos de la clase trabajadora sabemos que esta es nuestra lucha también. Por eso estaremos con vosotros hoy, mañana y todos los días. Vamos a ganar”. pic.twitter.com/wxNM4A61uH
Navantia San Fernandon, goizean goizetik pikete handienetko bat antolatu dugu borroka hasi zenetik. Inork ez du lanean hasi nahi izan. Ondoren, langileok batzarrean berriro bozkatu ditugu hitzarmen duin batean islatu behar ditugun aldarrikapenen funtsezko puntuak. Horrela, praktikan zehaztu da batzar masiboak astelehen honetan bozkatu zuena.
Dragados Badiako enpresa handienetako batean ehunka langilek piketea antolatu dute. Enpresa honetan ere ez da ezer gertatu gaur. Horrek garrantzi berezia du, ugazaben sindikalismoaren presioa izugarria izan delako han.
Badia osoa zeharkatu dezakegu. Mehatxuek, xantaiak, beldur eta nahasmen kanpainak gure hormaren kontra jo dute.
Langileok enpresaburuen eta burokraziaren aurrean jarri gara, PPren gobernu autonomikoaren eta PSOE-Sumarren zentralaren aurrean, “desinformazio” bitartekoen eta poliziaren errepresioaren aurrean, eta jasaten ari gara, bai, eusten ari gara.
Etsai asko izan arren, grebak aurrera jarraitzen du, eta gaurko pikete eta batzarretan frogatu den bezala, milaka langile gure indarraz jabetzen gara eta asko ikasi dugu. Atzo atxilotutako bost kideak gaur atera dira epaitegietatik, haien familiek, piketeek eta CTMko eta CGTko ordezkariek babestuta. Haien errepresioa ez da nahi duten efektua lortzen ari.
Aste honetan grebarekin aurrera jarraitu behar da. Piketeak eta batzarrak funtsezko zeregina betetzen ari dira, eta lantegietatik eta tailerretatik kanpo irtetea, gainerako herritarrek eta beste sektore batzuetako langileek borrokan parte har dezaten, aurrera egiteko erregaia da.
Atzerapausorik ez metalaren greban!
Egin bat Ezker Iraultzailearekin klase sindikalismo borrokalari eta asanbleario bat altxatzeko!
