Masa-borrokak eta internazionalismo iraultzaileak soilik geldiaraziko dituzte!
Gazan genozidio sionistak su-etenik gabe jarraitzen du, AEBen eta EBren laguntza militar eta politikoak bultzatuta. Suntsiketaren eta basakeriaren zifrak ezin dira deskribatu: 40.000 hildako baino gehiago, biztanleriaren %2, horietako 15.000 neskak eta mutilak; 100.000 zauritu baino gehiago. Aurreko urritik jaurtitako 70.000 tona bonben ondorioz errauts eta hondakin bihurtu diren hiriak daude, Bigarren Mundu Gerrako Dresden, Londres eta Hiroshimako bonbardaketa konbinatuak baino gehiago. Gosea, epidemiak, NBEko eskolak eta zentroak kontenplaziorik gabe erasotuak. Milaka preso palestinar, horietako asko haurrak, benetako kontzentrazio-esparruetan sartuta, torturen eta abusuen biktimak, naziek juduen, ijitoen, eslaviarren, komunisten eta abarren aurka egin zituztenak bezalakoak.
The Lancet aldizkari britainiar ospetsuak basakeriaren magnitudeari zifrak jartzen zizkion: 186.000 hildako eraso militarren, gosearen, gaixotasunen eta botika faltaren biktima zuzenak kontuan hartzen baditugu... Gazako biztanleriaren ia %10!!
Aldi berean, estatu sionista areagotzen ari da, kolono ultraortodoxoen falange faxisten laguntzarekin, garbiketa etnikoa eta Zisjordaniako populazio palestinarraren aurkako izu masiboa. Pogromoek eta esku-hartze militar gero eta oldarkorragoek Tulkarem, Tubas eta Yenin eremuetan... 650 palestinar hil dituzte, horietatik 147 haurrak, urriaren 7tik. Errekor berri bat, orduro Palestinako lurren 3.750m2-ko lapurreta gehituz, erasoaldi sionista hasi zenetik [1].
Oraingo honetan, gainera, Likudeko Israel Katz Atzerri ministroak, PPrekin, CDUrekin eta eskuin "moderatua" deiturikoarekin nazioartekoa partekatzen jarraitzen duenak, Zisjordanian - gazan bezala - herritarrak lekualdatzen hasteko mehatxua egin du, eskala handiko esku-hartze militar berrien aurrean. Gazako izugarrikeria Zisjordaniara eraman nahi dute eta garbiketa etnikoko amets supremazistak bete.
Bestalde, estatu sionistak ez ditu bere probokazioak eteten basakeria zabaltzeko. Eta mendebaldeko aliatuen laguntza irmoak bultzatuta egiten du. Libanon bonbardaketa berriak eta Hezbolako goi-buruzagien hilketak; Hamaseko buruzagi Ismail Haniyaren -tregoara iristeko joera handiagokoaren- hilketa Iranen, edo Meskiten Zabalgunea bereganatzeko mehatxuak, Islameko hiru leku santuetako bat, ez dute zalantzarako tarterik uzten. Netanyahuk eta bere gobernuak aurrera egindako ihesak, gerra luzatuz eta garbiketa etnikoa ahalik eta urrunen eramanez, egoera lehertzeko mehatxua egiten du, Hizbulak eta Iranek gogor eutsi arren, Txina konbentzitzen ari baita gatazka ez igotzeko.
Israel, munduko ultraeskuinaren eredua
Gazako gerrak jauzi berri bat ekarri du Israelgo gizarte osoari aurre egiten dion noraezean supremazista, kolonialista eta ultraeskuindarra, duela urtebete pentsaezinak diren mailetara iritsi dena. Proiektu sionistak, arrazakeria eta supremazismo endemikoaren ibilbideak, Alemania nazian 30eko hamarkadan bizi izan zenaren gero eta norabide antzekoagoan bultzatzen du gizartea. Eta ohartarazpen serioa da, erreakzioaren indarrei modu koherentean aurre egiten ez dienean gauzak noraino irits daitezkeen ohartarazten duena.
Sde Teiman kontzentrazio-esparruan preso palestinarrak torturatu eta bortxatu zituztela zabaldu zenean, Fiskaltzak hainbat soldadu atxilotzeko agindua eman zuen. Orduan, kolono eta ultraeskuindar sionistek gaixotutako talde batek, bi ministro faxistek (Segurtasun Nazionaleko kartera okupatzen duen Tamar Ben Gvir eta Bezalel Smotrich) animatuta, soldaduak atxikita zeuden instalazioei eraso egin zieten eta heroien oihuekin askatu zituzten. Preso palestinarrei egindako torturak eta bortxaketak publikoki justifikatu dira Israelgo telebistako audientzia goreneko programa batean, eta, inkesta baten arabera, herritarren %47k babesten ditu.
Gero eta faxistagoa den deriba honek, non kolono ultraortodoxoek SA hitleriarren papera jokatzen duten, "mendebaldeko demokrazien" pitzadurarik gabeko babesa duen erregimenaren eguneroko errealitatea erakusten du. Ultraeskuindar supremazista hori Israelen azaleratu da, gobernu laboristek eta "ezkertiarrek" bultzatutako apartheid, okupazio eta herri palestinarraren aurkako krimen askoren ondoren. Oposizio laikoak berak, ustez Netanyahuren deriba autoritario eta fundamentalista kritikatzen duenak, ez du zeregin independenterik izan, Gazako herri palestinarraren aurkako sarraskia eta genozidioa justifikatuz, Zisjordaniako arraza gero eta basatiagoak, Libano edo Iranekiko gerra-eskalada, edo Israelen bertan prentsa askatasunaren eta eskubide demokratikoen aurkako legeak bozkatuz gerraren justifikaziopean.
Hori dela eta, Histadrut Israelgo sindikatu nagusiak greba orokorra deitu du Netanyahuren Gobernua bertan behera uzteko. Oposizioarekin eta patronalaren zati batekin batera egin du, Biden Administrazioaren babesarekin eta begikotasunarekin. Netanyahu harlauza bihurtu da harlauza horrentzat, baina baldintzarik gabe babesten jarraitu behar dute, porrot berri eta ozena izan baita. Greba, jarraipen oso mugatuarekin, eta Netanyahuk eta bere eskuin muturreko kideek Hamasi egindako oparitzat jo dutena, auzitegiek debekatu egin dute azkenean, Israelen eskubide demokratiko gero eta urriagoak kolpatuz eta erreakzioari beste garaipen politiko bat emanez.
Netanyahu eta bere aliatu faxistak, Ben Gvir eta Smotrich, garaitzea ezinezkoa izango da, apartheida eta okupazioa, palestinar herriaren zapalkuntza jasanezina eta garbiketa etnikoan eta arraza-supremazismoan oinarritzen den estatu sionistaren existentzia bera zalantzan jarri gabe. Alternatiba hori altxatzen ez bada, Israelgo Estatuaren deriba totalitarioak eskuin muturreko fanatismo ultraortodoxoarekin bat egiten ez duen oro zanpatuko du: langile mugimendutik hasi eta aktibismo feminista eta LGTBIra, eta, jakina, gaur egun izu-erregimen baten pean bizi den biztanleria arabiar-israeldar osoa.
AEB eta EB gerraren eta genozidioaren erantzule
Egia esan, Mendebaldeko aliatuen laguntzari esker baino ezin izan da denboran zehar neurri eta ankerkeria horretako esku-hartzeari eutsi. AEBen babesa, ekonomikoki sionismoaren ahalegin militarrari eusten diona, eta EBrena, Israelen merkataritza-bazkide nagusia den aldetik, lehentasunezko merkataritza-akordio bat sinatua duena eta ia urtebeteko gerraren ondoren bere ekonomia kaskarrari eusten laguntzen diona.
Urtebete baino gutxiagoan, AEBk 30.000 milioi dolarreko bi laguntza-pakete onartu dizkio Netanyahuren Gobernuari, eta horietatik 14.000 milioi ordaindu ditu, armamentuan batez ere. Baina 2029rako 18.000 milioi euroko laguntza militarraren pakete berri bat onartu da, Netanyahuk Washingtonera egindako bisitaren ostean. Bertan, AEBko Kongresuak txalotu zuen, 100 kongresista demokrata baino gehiago barne, eta irribarre artean bildu zen Kamala Harris izar demokrata berriarekin. Israelgo Banku Zentralak 2025era arteko gerraren kostua 55.000 milioi dolarretan kalkulatzen duela kontuan hartuta, argi dago laguntza hori guztiz erabakigarria dela. Hura gabe, makineria militar sionista gelditu egingo litzateke.
Laguntza horri ezinbesteko laguntza diplomatikoa gehitu behar zaio, baita EBrena ere, Netanyahurena bezalako gobernu genozida baten legitimitateari eusteko. Hitler estadista errespetagarria bihurtu bazen Frantzia, Britainia Handia edo AEBentzat 1939 baino lehen, zergatik ez Netanyahu?
Inor ez dute engainatzen Bidenen edo Kamalaren krokodilo-malkoek, orain berretsi baitu Israelekin duen konpromiso hautsiezina CNNn egindako lehen elkarrizketan, edo EBko goi-kargudunekin, hala nola Borrellekin. Israelgo Estatua, begi bistan genozidio bat egiten ari den arren, nazioarteko legedi humanitario eta gerra-legedi guztia urratuz, lehen mailako bazkide politikoa da balio geoestrategiko handiko eremu batean, Ekialde Ertainean, alegia, eta Txinak eta Errusiak argi eta garbi mundu-taulan aurrera egiten duten testuinguru batean.
Arlo militarrean eta zibersegurtasunaren arloan bereziki estimatua den aliatua da, material militarra eta gerra-materiala esportatzen eta inportatzen du, eta bere armada mendebaldeko petrolio-enpresa nagusienetatik (Chevron, BP, ExxonMobil, Shell, Eni edo TotalEnergies) martxan mantentzeko petrolio-bidalketa puntualak jasotzen ditu, baita basakeria sionistaren aurkako aldarria egiten duten Brasil bezalako herrialdeetatik ere [2]. Zinismoak ez du mugarik!
Eta hori Pedro Sánchez eta Sumar-en gobernuari ere aplikatzen zaio. Diskurtsoetatik haratago, harreman ekonomikoak, militarrak eta diplomatikoak mantentzen dira Netanyahuren erregimen kriminalarekin. Defentsa Ministerioaren azken akordioak abuztuaren 15 eta 16koak izateaz gain [3], Espainiako Estatua pasabide bihurtu da, bere portuetatik, Israelek sarraskiarekin jarraitzeko jasotzen dituen material militarraren eta baliabideen zati handi bat igarotzeko. Diario Red egunkariak honela azaldu zuen: "Cartagenako portuan lehergaien deskargak 15 aldiz handitu dira, 2023an 7 tona izatetik 2024an 105 tona izatera igaro baitira". [4]
PSOE-Sumar-en Gobernua, egitateetan, NATOren agenda militaristaren betearazle diziplinatua bihurtu da: urte honetan defentsan egindako benetako gastua %20 handiagoa izango da 2023arekin alderatuta, orduan aurreko ekitaldian baino % 30 handiagoa izan baitzen. [5] Aurrekaririk gabeko aurrekontu militarra Ukrainako gerra inperialistari eta Gazako genozidio sionistari eusteko, eta bide batez gure anai-arreba etorkinak jipoitzeko, odolez eta suz eragotziz Europan etorkizun hobea bilatu ahal izatea.
AEBek, EBk edo gure Gobernuak Israeli ematen dioten laguntza esplizituari Nazioarteko Komunitatea deiturikoaren pasibotasun osoa gehitzen zaio, baita erregimen arabiar ustelena ere, ez baitute atzamarrik mugitu herri palestinarraren alde, edo Txinarena eta Errusiarena, NBEren Segurtasun Kontseiluan eta su-etenerako mozioetan adierazpenak egin arren Israelekin dituzten harremanak eta negozioak bere horretan mantentzen baitituzte.
Elkartasun internazionalista da basakeria geldiaraz dezakeen gauza bakarra!
Israelek holokausto krudel hori egiteko baliabideak aktibatu zituenetik, sionismoaren eta haren konplizeen aurka jarri den gauza bakarra kaleetako masa-borroka izan da. Bai AEBetan, protesta etengabeak eta jendetsuak egiten dituzte beren hiri nagusietan, bai Bidenek, Harrisek eta demokratek erreprimitutako unibertsitate-kanpaldien mugimenduan; Europan, Britainia Handian, Frantzian, Belgikan, Alemanian edo Espainiako Estatuan masa-mobilizazio borrokalariak egiten dituzte, edo Marokon, Aljerian, Egipton, Jordanian eta dozenaka herrialdetan. Behetik abiatutako ekintza zuzena, milaka aktibistek eta ezker militantearen erakundeek bultzatua, izan da herri palestinarrak izan duen aliatu seguru bakarra.
Klase eta internazionalista mugimendu horren aurka errepresio bortitza piztu da, salbuespen lege berriekin, manifestazioak debekatuz, ehunka atxiloketa eginez, Palestinako bandera edo zapia debekatuz. Alemanian, non sozialdemokraziak gobernatzen duen, Samidun bezalako erakunde palestinar bat legez kanpo utzi da eta Nortasun Lege bat onartu da, non Alemaniako hiritartasuna lortzeko Estatu sionistarekiko eta bere krimenekiko leialtasun konpromisoa eskatuko den.
Palestinar herriarekiko elkartasun hori munduko eskuin muturraren jomuga bihurtu da, Israelen ankerkeriak jarraitu beharreko eredu gisa ikusten baitituzte, eta etengabe ospatzen da bere ekitaldi eta propaganda politikoan. Jakina, inork ez du alde batera uzten immigrazioaren aurkako kanpaina xenofoboaren eta kriminalizazioaren osagarri denik. Horregatik beragatik, sozialdemokraten jarrera, Israelgo Estatuari aurpegia garbitzen, herri martirizatu bati egindako traizioa da, eta krimen politikoa, eskuin muturrari estrategia errazten diolako.
Elkartasun internazionalistako mugimendu borrokalari hori indartzeak esan nahi du basakeria sionista basakeria inperialista eta kapitalistaren aurpegietako bat dela, lotsagabeena. Estatu espainiarreko irailaren 27ko borroka eta lanuzteak, Britainia Handiko armamentu-enpresen aurkako ekintzak edo AEBetako sindikatu garrantzitsuenetako batzuek Bideni eta bere Gobernuari Israelekin haustea eta sarraskia babesteari uztea eskatuz egindako manifestua dira jarraitu beharreko bidea. Baina, aldi berean, ezker erreformista baten eta kupula sindikal batzuen ukapen garratzak aipatzen dituzte, greba orokorraren arma erabiliz basakeria horren arduradunekin aurrez aurre jartzeari uko egiten diotenak.
Esperientzia historikoak erakusten duenez, langile klaseak bakarrik geldiarazi dezake genozidioa, masa-borrokaren bidez, behetik, eta kapitalismoarekin amaitzeko programa iraultzaile baten bidez. Eta horrela bakarrik zokoratu ahal izango da eskuin muturra, hemen, AEBn eta Israelen, edo uda honetan ikusi dugun bezala, Frantzian edo Britainia Handian, non langile klase natibo edo atzerritarraren bultzadak ultraeskuinaren pogromo arrazistak inguratu eta geldiarazi zituen.
Herri palestinarraren borroka heroikoak, buruzagiek hainbestetan traizionatua, irakaspen handiak ematen dizkigu. Estatu sionista eta inguruko burgesia arabiar ustelak boteretik kentzea da Ekialde Ertaineko Federazio Sozialista baten esparruan Palestina sozialista askea konkistatzeko baldintza.
Behera sionismo kriminala! Gora Palestinako herriaren borroka!
Palestina sozialista baten eta Ekialde Ertaineko Federazio Sozialistaren alde!
