Ukrainak azaroaz geroztik bizi duen krisiak norabide berria hartu du eta herrialdea egoera larrian jarri da. AEB eta EBk Janukobitxen erregimenaren porrota areagotzeko egindako maniobrek, elementu atzerakoi eta faxistek zuzendutako gobernu berria ezartzeko emandako babesak eta Errusiak Krimean egindako esku hartzeak Ukrainako langile eta zapalduentzat ondorio larriak izango dituen liskarrak eragin dituzte.
Maidan plazan milizia faxisten altxamenduak eragindako euforiaren ondoren, irribarrea izoztu zaie Berlin, Londres eta Washingtoneko gobernuei. Putin ez da besoak gurutzatuta geratu Errusiaren interes geoestrategiko, militar eta ekonomikorako garrantzi handikoa den herrialdean haren interesak defendatzen ez dituen gobernua ezarri denean.
Mendebaleko inperialistak eskandalizatuta daude Errusiaren jarreragatik. Zinismo hutsa! Historian milaka eta milaka hildako eragin dituzten hainbat eta hainbat inbasio eta gerra basati sustatu dituzte. Vietnam, Korea, Angola, Mozanbike, Afganistan, Irak, Costa de Marfil, Kongo, Haiti, Granada… Diktadura odoltsuak babestu dituzte: estatu espainiarra, Txile, Argentina, Paraguay, Uruguay, Bolivia, Guatemala, Saldador…; Jugoslaviako gerra basatia piztu eta zonalde osoan beren eragina hazteko garbiketa egin zuten. Eskuak burura eraman eta “nazioarteko eskubideen legea” aldarrikatzen dute! Irrigarria da inperialistek “lurralde soberaniaz” hitz egitea. Mendebalaren jarrera beti garbia izan da: estatuek ez dute bere lurralde batasuna defendatzeko eskubiderik AEBren edo beste potentzien xedeen aurka bada.
Ukrainak bizi duen krisia sakontzearen arduradun nagusiak AEB eta EB, Alemania buru duela, eta hauen maniobrak dira. Bi potentziek herritarrek Janukobitxen —SESB eroriz geroztik agintean egon den oligarkia kapitalistaren sektore baten ordezkaria— erregimen ustel eta mafiosoarenganako zuten haserrea erabili dute beren interesak defendatzeko, eta ez noski Ukrainako herritarrenak. Hitz politen eta “demokraziaren” aldeko laudorioen atzean Ukrainan atzaparrak sartu nahi dituzten monopolio ekonomiko inperialistak daude merkatuak kontrolatu eta Europako langileok ondo asko ezagutzen ditugun hersturen eta murrizketa basatien errezeta aplikatzeko. Ukrainaren batasunaren aldeko hitzen atzean AEBen interes militarrak ezkutatzen dira, Ukraina NATOren gotorleku bilakatu nahi baitu.
AEBen eta EBren papera Ukrainako krisian
Venezuelan gertatzen den bezala, Ukrainako gertakariak direla eta desinformazio eta desitxuratze kanpaina handi bat dago. Mendebaleko komunikabideek Kieven gertatua Europaren aldeko herri “iraultza” bezala eta EBn sartzearen aldeko eta erregimen errusiazale “diktatorialaren” aurkako oposizioaren borroka “demokratiko” bezala aurkeztu dute; baina ikuspegi honek benetako izaera, hau da, inperialismo europarraren eta iparamerikarraren arteko gatazkak eta interesak, ezkutatzen du.
Pasa den azaroan Viktor Janukobitx presidenteak, Errusiak hala behartuta, Europar Batasunarekin sinatzekoa zen bateratze ituna ez zuen sinatu, beste hainbat arrazoiren artean EBk eta NDFk eskatutako herstura programa ezartzeak izango zuen ondorio sozialen beldurragatik. Ituna sinatatu ez zenez, mendebaleko potentziek Janukobitxen aurkako kanpaina areagotu zuten.
AEBk eta Alemaniak eskuineko oposizioa babesten eta diruz laguntzen tradizio handia dute, lehenik Julia Timoshenkoren Aberria Alderdia eta gero Vitali Klitschko boxeolari ohia buru duen Erreformen Aldeko Aliantza Demokratiko Ukraniarra (UDAR). Hain zuzen ere, Victoria Nuland Europarako eta Asiarako estatu idazkariorde iparamerikarrak abenduan onartu zuen bere herrialdeak 90eko hamarkadaz geroztik 5.000 milioi dolar eman dizkiela ukrainar oposizioko taldeei; baina krisia sakondu ahala, oposizioak eta inperialistek modu irekian babestu dituzte Svoboda (Askatasuna) alderdiaren eta Pravy Sektor (Eskuin Sektorea) alderdi neonaziaren banda faxista paramilitarrak. Iturri batzuen arabera, 2.000 edo 3.000 pertsonek osatzen dituzte banda hauek eta ez diete poliziei soilik aurre egiten; ekintzaile sindikalen, militante komunisten eta herritar juduen artean izua hedatzen aritu dira; alderdi komunistaren egoitzei eraso egin diete eta azken mundu gerran faxismoaren aurka borrokatu zuten gerlarien omenezko monumentuak suntsitu dituzte.
Kieven ez dugu ikusi inolako “iraultza demokratikorik” PPko agintariek eta munduko atzerakoiek hala esan arren. Ikusi duguna krisi politiko sakona izan da, egoera ekonomiko katastrofikoak elikatua Mendebaleko inperialismoak lehen egunetik maniobratu du bere interesak babesteko eta ez Ukrainako herriarenak defendatzeko. Azkenik, eskuineko oposizioaren mesedetan aritzen diren abangoardiako txoke-talde deliberatuenek eta ondoen antolatutakoek (banda faxistak) boterea asaltatu zuten. Oligarkia ukrainarra erdibituta dago, eta mendebala negozio handien iturri bezala ikusten duen sektoreak pausoa eman du, herrialdearen eta herritarren etorkizunaz arduratu gabe. Ondo dakite Ukrainaren zatiketa izango dela emaitza.
Ukrainar langile klasearen batasuna! Alternatiba bakarra langile internazionalismoa eta sozialismoa dira!
1991n SESB erori eta sobietar bloke ohiko herrialdeetan kapitalismoa berrezarri zenean, langile belaunaldiek sortutako aberastasun guztia klase kapitalista berria bilakatu zen burokrazia stalinista ohiak arpilatzeko aukera piztu zen. Hezkuntzan eta osasunean lortutako konkista sozialak ezeztatu zituzten eta enpresa publikoak pribatizatu. Errepublika sobietar ohien “independentziaren” atzean “komunista” izena zeramaten herri oligarkia burokratikoen domeinu atzerakoia zegoen eta boterean mantentzeko erregimen ustel eta mafiosoetan oinarritu dira.
Marxistok, komunista internazionalistok, zintzoak eta gardenak izan behar dugu: Errusian, gaur egun, erregimen oligarkiko, ustel eta mafioso batek agintzen du, eta ezer gutxi du ikustekorik sozialismoarekin. Honen ukapen kontrairaultzailea da. Nahiz eta Putin AEBekin eta EBrekin aurrez aurre egon, langile ukrainarrek eta krimearrek ez dute bizi duten arazo sozial, ekonomiko eta nazionala konpontzeko irtenbiderik erregimen honetan. Jakina, mendebaleko inperialismoak erakutsi du zertarako gai den: banda faxistetan oinarritu da bere helburu espantsionistak eta kolonialak lortzeko. Langile ukrainarren aliatuak ez daude Kremlinen, Etxe Zurian eta Berlingo gobernuan, baizik eta Errusiako, Europako eta munduko fabrika eta lantokietan. Pobreziari, esplotazioari, ustelkeriari, zapalkuntzari eta bidelapurreria inperialistari aurre egiteko modu bakarra langile ukrainarrak, errusiarrak eta europarrak sozialismoaren aldeko borrokan elkartzea da, benetako langile demokraziaren, langile internazionalismoaren eta Europako Federazio Sozialistaren alde.
