Abuztuaren 28an, Evo Morales Boliviako presidenteak bi dekretu presidentzial aurkeztu zituen abenduaren 7rako konstituzio berrirako (Constitución Política del Estado, CPE) erreferenduma eta Cochabamba eta La Pazko prefektuen hauteskuendeak konbokatuz.
Petrolioaren prezio igoerak, bereziki gasolinarenak, eragin handia du batez ere gure poltsikoetan. Gainera, elikagaien prezioek ere ikaragarri egin dute gora.
Kandaharreko ihesak erakutsi du NATOren okupazioak ez duela egonkortasunik lortu Afganistanen. Talibanek kolpe gogorra eman zioten mendebaldeko inperialismoari.
Orain dela gutxi Nepalen aukeratu den batzar konstituzioegilea, 2006ko apirileko altxamenduaren ondorioz, mugimenduan da dagoeneko. Monarkiaren bukaeraren adierazpen formala aldarrikatu du. Baina nahikoa al da masentzat monarkia kentzea? Hori al zen masek 2006ko altxamenduan nahi zuten bakarra?
AEBek uste baino zailtasun handiagoak dituzte Ekialde Hurbila kontrolpean edukitzeko. Irak erasotzearen helburuetako bat zen hori, baina denborak erakutsi du inperialismoaren ikuspuntutik ere akats larri izaten ari dela gerra hau.
Gerrillen eta narkotrafikoaren aitzakiarekin etengabeko da ezkerreko militante eta sindikalistek jasaten duten jazarpena Kolonbian. Honetaz gain, Venezuelako iraultza erasotzeko ere erabiltzen dituzte ejertzitoa eta paramilitarrak.
Nahiz eta Evo Moralesen gobernuak hainbat ahultasun erakutsi Santa Cruzko oligarkiaren aurrean, masa boliviarrek ez diote uko egin borrokari. Ez daude prest oligarkiaren eta inperialismoaren zapalkuntza irensteko.
