48 orduko greba baten bidez borrokarekin jarraitzea
Maiatzaren 29an, osteguna, borroka egun ahaztezina bizi izan dugu País Valenciàn. 24 orduz, aldarria lurralde osora zabaldu zen, Mazon eta bere Gobernua eror zitezen eskatzeko, bai eta langileen muturreko egoera salatzeko ere, batez ere DANAk kaltetutako eremuetan.
CCOO eta UGTko zuzendaritzek grebaren aurka egindako eskandaluzko sabotaia aktiboa gorabehera, esan behar den lehen gauza langileen zentralak eta Intersindicalak, CGT, CNT eta COS- eta Sindicat d 'Estudiants (SE) sindikatuek deitutako greba orokorrak ukabilkada ikaragarria eman duela mahaian eskuinaren eta ultraeskuinaren aurka, ezker politiko eta sindikal borrokalariaren aldetik, mugimendu osoarentzako pizgarri gisa jokatuz eta ezker instituzional erreformistaren planei ere kolpe garrantzitsua emanez, Mazonen Gobernuarekin izandako ezinegona parlamentarismoko ur lasaietara eta hauteskunde-eremu hutsera desbideratzen saiatzeko.
Borroka eguna oso arrakastatsua izan da, goizean pikete manifestazio jendetsua egin da eta arratsaldean manifestazio izugarria. Zalantzarik gabe, Valentziako langile-klasea indartuta ateratzen da deialdi honetatik.
Greba militante bat pikete eta mobilizazio erraldoiekin
M29aren aurreko asteetan, SEko afiliatuek eta ERko militanteek aldez aurreko ekintzak antolatu genituen giroa berotzeko[1], milaka orri banatuz eta auzo, institutu eta unibertsitateetan mila kartel baino gehiago itsatsiz, ikasturtearen amaieran eta azterketa-garaian egon arren, greba ikasleek ezagutu eta masiboki jarrai zezaten bermatzeko, hala gertatu zen bezala; pankartak eta bestelako ekintzak jarriz. Ikasle gazteen babesa greban eta manifestazioetan izandako parte-hartze nabarmenean islatu zen, bertan SEk eta ERk talde oparoak eta oso borrokalariak antolatu ditugu.
Hilaren 29ko goizaldean, greba deitzen eta babesten zuten gainerako sindikatuetako eta kolektiboetako lankideekin bat egin genuen, eta Valentziako ekonomiaren funtsezko hainbat puntutara joateko antolatu ginen, lanuztea bultzatzeko eta horren arrazoiak azaltzeko.
Mercavalènciako piketeek, EMTko kotxetegiek eta DANAk eragindako zonaldeetan greba honen izaera erakutsi zuten, behetik inposatua tokiko Berreraikitze Batzordeen (CLER)[2], deialdia egin zuten sindikatuen oinarriaren bidez[3] eta hondamendiaren lehen unetik greba orokorra borroka igotzeko beharrezko urrats gisa aldarrikatzen dugun ezkerreko erakundeetatik[4].
Arranca la #VagaGeneral29M en todo el País Valencià. Las compañeras y compañeros de @EsqRevoluciona y el @Sindic_Estud_PV estamos participando en los piquetes desde primera hora de la mañana.
— Izquierda Revolucionaria (@IzquierdaRevol) May 29, 2025
Que caiga Mazón y que todos los responsables paguen por sus crímenes. pic.twitter.com/7eI1ug5QN1
Goizeko puntu gorena, baikorrenen itxaropenak gainditu zituen pikete-manifestazioa izan zen. 10.000 pertsona baino gehiagok hiriko erdigune historikoaren burrunba egin genuen gure oihuekin ia 3 orduz, grebarekiko elkartasuna eta arratsaldeko mobilizazioan parte hartzeko deia eginez. Martxa honen osaketa greba honen izaeraren isla garbia da: adin guztietako langileak, pentsiodunak, irakasleak, ikasleak eta familiak, nahiz eta eragozpen handiak egon.
La jornada de #VagaGeneral29M en el País Valencià está siendo un éxito.
— Izquierda Revolucionaria (@IzquierdaRevol) May 29, 2025
La clase obrera y la juventud queremos que Mazón se vaya, que su Gobierno caiga y una reconstrucción al servicio del pueblo.
📸 Las compañeras de @EsqRevoluciona en la manifestación de València 👇 pic.twitter.com/ADhwv6IUfh
Baina, zalantzarik gabe, egun handi horren amaiera arratsaldeko mobilizazioa izan zen. Kapitalaren zerbitzura dauden komunikabideek ahal duten guztia egiten dute hura gutxiesteko, partaidetzari buruz gezur lotsagabeak esanez. Gobernuaren Ordezkaritzak (PSOEren mendekoa, gogora dezagun) bezala, 15.000 pertsonako kopuru zentzugabea eman zuen.
Argi dago beldur direla langileen eta País Valenciàren mobilizazioak jarraipena izango ote duen greba orokor berriekin, eta Estatuko gainerako langileen eredu izango ote diren, bake sozialeko politikak eta enpresariei eta eskuinari emandako kontzesioak hautsiz, batasun nazionalaren eta Pedro Sanchezen Gobernuaren egonkortasunaren mesedetan.
Baina ezin da eguzkia behatz batekin estali. Manifestaziorik jendetsuena eta erradikalena izan da iazko azaroan DANAk lehen aldiz egin zuenetik. Milaka eta milaka parte-hartzaile izan dira Valèncian, eta horietako asko zutabe desberdinetan bilduta joan dira, 7 hilabete hauetan antolaketa- eta kontzientzia-mailak nabarmen gora egin duela erakutsiz. Horren adierazgarri da greba orokorraren aldeko kontsignek zuten harrera bikaina. Zalantzarik gabe, greba bera izan da Gobernua eta haren politikak bertan behera uzteko jarraitu beharreko bidearen adibiderik onena.
Jardunaldi izugarri hau, langile klaseko sektore borrokalarienek eta gazteek desmobilizazio eta bake sozialeko politikak oinarrietatik hautsiz, zalantzarik gabe erantzun irmoa da ezkerreko sektore horientzat, ustez, ezker parlamentarioak zuzendu eta antolatzeagatik deialdi hau gutxietsi baitute. Errealitatetik urrun baitago!
Aipatzekoak dira Castellonen 4.000 pertsona baino gehiago bildu zituen eta Alacanten mila baino gehiago bildu zituzten manifestazioak. Horietan guztietan, Mazonen eta bere Gobernuaren erorketa eta espetxeratzea eskatzeaz gain, gure herriak urpean zeuden bitartean lanean esplotatzen gintuzten kapitalistak seinalatu ziren, baita gure miseriaz baliatzen ari diren putreak ere, gure etxea prezio irrigarrietan erosteko, gero haiekin espekulatzeko[5], eta faxistak eta arrazistak, migratzaileen aurkako gorrotoa zabaltzen saiatzen direnak.
🔊 Hem fet sonar l'alarma a les 20:11 a la Plaça de l'Ajuntament de València.
— Sindicat d'Estudiants P.Valencià (@Sindic_Estud_PV) May 29, 2025
📢 Demanem respecte i justícia per als familiars i víctimes d'aquest govern negligent.
🔥 La classe treballadora valenciana no mereix un govern mogut per l'autoodi.
EL PRESIDENT A PICASSENT! 👊 pic.twitter.com/6RtT98yWYQ
Non daude CCOO eta UGT?
CCOO eta UGT sindikatuetako buruen aurkako kantuek ere protagonismo handia izan zuten. Inork ezin zuen ulertu nola den posible afiliazio handieneko bi sindikatuek deialditik kanpo jarraitzea. Are larriagoa izan zen CLERek berak anaiarteko deia egin zutenean, lanuztearekin bat egin zezaten[6], eta guztiz entzungor egin zuten.
Era berean, afiliaziotik eta enpresa-batzorde batzuetatik (Siemensekoa, esaterako) presioa egin zen, deialdia babesteko eskatu baitzieten. Baina badirudi bake sozialari eta patronalarekin eta Gobernu Zentralarekin dituen harreman onei eusteak pisu handiagoa izan dutela biktimen minak eta langileok DANAn pairatu genuen eta gaur egun ere pairatzen dugun basakeriak baino. Batzuek greba deitzen genuen bitartean, beste batzuek Gobernu Zentralaren eta EBren politika militarista kriminalak babesten eta goraipatzen zituzten[7].
PSOE-SUMARen Gobernuak eta Valentziako ezker parlamentarioak burokrazia sindikalaren estrategia bera jarraitu dute. Grebara eta Mazonen aurkako borrokara animatzea, eror dadin, arazo handia izango litzateke haientzat. Zer gobernu-aukera eskainiko zenukete? Desjabetuko al dira Juan Roigen aberastasuna eta gainerako izainak berreraikuntzan erabiltzeko? Edo funts putreen esku dauden etxebizitzak eta pisu turistikoak etxebizitza galdu dutenen zerbitzura jartzeko? Argi dago ezetz. Horregatik, guri begira oposizioa egiten dute, baina ez dute neurri sendorik hartzen.
Mazon eta bere Gobernua erori daitezke. 48 orduko beste Greba orokor berri bat antolatzea
Greba honek agerian utzi du ehun milaka pertsonen aurrean badagoela tresna erabilgarri bat presioa igotzeko, eta tresna hori gure esku dagoela soil-soilik, langile klasearen esku, eta ikusi dugu, nahiz eta CCOOko eta UGTko buruzagiek eta ezker instituzionalak galga papera egin duten, jarraipen eta hedapen are handiagoa izatea eragotzi baitute. Izan ere, bai goizeko manifestazio-pikete masiboaren ibilbidean, bai arratsaldeko manifestazio handian, agerikoa zen grebarako eskubidea erabili ezin izan zuten enpresa txikietako eta zerbitzuen sektoreko langileen eta herritar gehienen (CCOO eta UGTko afiliatuak barne) sinpatia eta babesa.
Así está Valencia ahora mismo. Sobran las palabras.
— Sindicato de Estudiantes 🇵🇸 (@SindicaEstudian) May 29, 2025
Aquí está la dignidad de un pueblo que exige justicia, un castigo ejemplar a los responsables de la tragedia y una reconstrucción al servicio de la clase obrera y la juventud.#VagaGeneral29M #MazónDimissió pic.twitter.com/8LesqRKZzm
Askok eta askok galdetzen dute gaur zenbat iraungo lukeen Mazonek Valentziako ekonomia erabat geldituko balitz. Argi dago tekla egokia dela une honetan, eta dagoeneko eman da lehen urratsa norabide horretan. Orain, greba deitzeko erabili den kanpaina kalitatez eta kantitatez zabaltzea da helburua.
Lanpostuetara eta ikasketa zentroetara joaten jarraitu behar dugu, bereziki kaltetutako eremuetan. Propaganda eramatea, hurrengo deialdiari begira oinarri aktibista eta militantea zabaltzeko elkarrizketa ezartzea. Arreta berezia jarri behar zaie CCOOko eta UGTko oinarrizko afiliatuei eta enpresa-batzordeei. Bere zuzendaritzaren gaineko presioa igotzeko modu bakarra da, horrela bere erantzukizuna saihestu ez dezaten.
Nahikoa indar dago kriminal horiek bertan behera uzteko, PP-Vox lotsaren aurrekontuak garaitzeko eta borrokarekin berreraikitze plan bat eta ezkerreko politikak behartzeko, langile klasearen eta gazteriaren mesedetan. Estrategia zuzena aplikatu besterik ez da egin behar. Mazonen dimisioa eskatzeko hileroko mobilizazioak izugarri positiboak izan dira, baina argi dago muga bat dutela. Formula denboran zehar modu mugagabean errepikatzea, lehenago edo geroago, mugimendua zapuztuz eta higatuz amaituko zen. M29ko arrakastaren ondoren, borrokan jarraitu behar da Mazon bota, kartzelara bidali eta PP eta Vox garaitu arte. M29ak hori lortzeko indarra dugula erakusten du.
Beste greba orokor baten beharra dago!
Borrokarekin jarraitu behar dugu Mazon bota arte!
