Argazki eta bideo bilduma

Joan den larunbateko arratsaldeko zazpiak jotzeko hamar minutu falta ziren, eta Rosa Luxemburgo gunea lepo zegoen. Minutu gutxitan bete zen, ez zen inor gehiago sartzen, Madrilgo ezkerreko langile eta aktibistek bete zituzten aulki guztiak, pentsiodunen mugimendua, hamaika militante gazte korridoreetan zehar banatzen ziren eta edozein hutsune betetzen zuten Cadizko metaleko CTMko eta CGTko kideei entzuteko prest, borroka baten buruan egon direnak, indar ikaragarriz burrunba egiten jarraitzen dutenak.

 

Gogo beroaren eta entregaren giroa hasiera-hasieratik bizi izan zen. Tribunatik bertaratutako guztiei ongietorria egin zitzaienean eta hamahiru eguneko borrokan Cadizen bizitakoa laburbiltzen duen bideo bat proiektatzeari ekin zitzaionean, beso askok greba mugagabearekin jarraitzearen alde bozkatzen duten hasierako irudi ikusgarri batekin, zirrarak guztiok bahitu gintuen.

Ruben Fernandezen ekitaldiaren aurkezpena hasi behar zenetik hasi zen: grebalarien aurka zabaldu den errepresio polizial bortitza, gure kideen 24 atxiloketak, eta patronalaren eta boteretsuen zerbitzura dauden fiskaltza eta epaile batzuek ezarritako fidantzak salatuz. Azken batean, beldurrarazte saiakera bat sindikalismo borrokalaria eta Cadizko langile klasea mendean hartzeko, elkartasun harresi izugarri batek erantzun baitio: lau egunetan CTMko eta CGTko erresistentzia kutxek 100.000 euro baino gehiago lortu dituzte, bazter guztietatik iritsita, borrokarekin jarraitzeko!

Hitza zuzendu behar ziguten kideek berba egin aurretik , Rubenek muntaia judizial eta polizialen beharrezko errepasoa egin zuen, gaur bertan, 2025eko uztailean, eskuin muturraren aurka borrokatzeagatik auzipetzen ari direnak gogoratuz, hala nola Somosaguasko Zazpi Ikasleak, grebetan buru izateagatik milioika euroko kalte-ordaina eskatzen zaien sindikalisten aurka, hala nola Acerinoxeko Zazpiak, edo Gobernu “aurrerakoi” baten aginpean preso politiko bihurtu diren Zaragozako sei gazte antifaxistak, Pablo Hasél, eta Suitzako gure sei kideak Xixonen, sindikalismoa egitea izanik haien delitu bakarra espetxeratu baitituzte, eta omenaldia egin diegu berehala aske uzteko eskatuz.

Ekitaldiak Cadizko Ezker Iraultzaileko Carmen gure kide eta metaleko langilearekin jarraitu zuen, borroka hori klase kontzientziaren eta langile duintasunaren, oldartzearen eta entregaren, sindikalismo borrokalariaren eta asanblearioaren adibide ordainezina izan dela azpimarratuz, langileek beti hitza izanik.

Carmenek honako hauek aurkeztu zituen: Antonio Muñoz, Navantiako ontziolako kontrata-langilea San Fernandon, CGTko afiliatua eta borrokaren bozeramaileetako bat; Chema García, Navantia San Fernandoko langile gaztea eta CTMko enpresa-batzordeko kidea; eta Manuel Balber, metalaren borrokalari beteranoa eta greba honetako eta CTMko aurpegi publikoetako bat.

Baina hiru kideek hitz egin aurretik, Ikasle Sindikatuko Carlos Ochoak ere parte hartu du. Sindikatu horretako kide gazteek piketeetan parte hartzen aritu dira, manifestazioetan, karga polizialei aurre eginez, eta langileen batzarretara joan dira, gazteek greba honi babesa ematen diotela adieraziz.

Carlosen hitzen ondoren, Ezker Iraultzaileko Marina Matari egokitu zitzaion txanda, honela hasi baitzuen bere hitzaldia: “greba honen balio politikoa kalkulaezina da, eta ez bakarrik martxan jartzen denean gure klasearen indar izugarria erakutsi duelako, baizik eta gure esplotazioarekin eta prekarietatearekin poltsikoak betetzen dituen patronal sutsu hori biluztu dugulako, errepresio polizial basati bati aurre egin diolako, baita obus bat bidali duelako kapitalistei hainbeste eta hain zerbitzu onak ematen dizkien eta burokrazia sindikal hori hain gogor defendatzen duten bake sozial horren aurka, CEOEri saldua, eta Gobernu aurrerakoi hau.”

Ondoren, ekintza ahaztezin honen zati nagusia hasi zen. Eta Chema Garcíaren hitzaldi dardarti batekin hasi ginen, xehetasunez azaldu ziguna, eta oinarriko langile baten sentimenduarekin, batzar jendetsuetan bi akordio ziztrin bertan behera utzi zituen borroka baten ibilbide osoa, enpresen zuzendaritzei hainbeste zerbitzu ematen dizkien burokrazia hori erretratatu zuena, nagusiaren eta kontratatuen arteko langile batasuna eragozteko, eta baita gertaera garrantzitsu bat nabarmentzeko ere: behetik langileek, beren metodoekin, Cadizko herriaren babesa eta elkartasuna lortu duen borroka bat sostengatu duten bezala, elkarrizketa guztietan eta manifestazio eta pikete bakoitzean ikusten zen bezala.

Bertaratutako guztiok amorruz txalotu dugu Chema, eta Cadizko kaleak bete dituzten kontsignak oihukatzen ditugu. Atzerapausorik ez metalaren borrokan!

Hurrengo txanda Antoniorena izan zen, Cadizko ontzioletako makina bat gudutan ondutako Ezker Iraultzaileko langilea. Zirraraz betetako ahotsarekin eta hainbeste eguneko tentsioa islatzen zuen aurpegiarekin, oso sakon heldu zitzaizkigun transmititu zizkigun ideiak.

Antoniok langileen elkartasunaren balioa azpimarratu zuen berriz ere, patronalak eta CCOO eta UGTko aparatu buruzagietan nagusi diren burokratek osatzen duten aliantzari aurre egiteko. Izan ere, hasiera-hasieratik, ugazabaren ahotsa bezala jokatu dute, greba indargabetzen saiatuz bitarteko guztiak erabiliz. Presio horri hamaika modutara aurre egin ziola deskribatu zuen, eta azkenean, beste esperientzia batzuetan ez bezala, oraingoan langileak burua oso gora dutela hasi dira lanean, hurrengo borroka transzendentala egiteko prest.

Halaber, akordioa plantillei bizkarra emanez sinatu duten agintari horiek salatzen dituzten dibisioak eta urduritasuna aipatu zituen, baita bizi izan den eta oraindik erabat kontziente ez garen langileen matxinadaren ondorio politikoak ere.

Horrelako interbentzio baten ondoren, Manuel Balber Cadizeko Badiako klase borrokan gehien frogatutako langile buruzagiaren hitzek, CTMko bere kideekin batera enpresarien errepresaliak eta zerrenda beltzak jasan dituenak, errepresioaren eta langileen elkartasunaren aurka beti lehen lerroan egon denak, aretora zutik jarri zuen mezu bat bidali zigun.

Ez bakarrik langileriak ez duela inolako tutoretzarik behar azpimarratu zigulako, baizik eta bere mailako bozgorailuak, baita ere berriro esan zuelako egia handi bat, hemen ez dela ezer amaitu eta orain klase gerra honen fase erabakigarri bat hasten dela: gure langile armada antolatzea lan eta lantegi guztietan, atal sindikal masiboak eraikitzea, eta enpresa batzordeetako eskirolak botatzea. Gehiengoa lortzeko eta metaleko langileen indar batuarekin eta benetako klase-sindikalismoarekin hitzarmen duin bat lortzea erabat posible dela erakusteko langile-armada bat.

Manuelek hunkituta oroitu zituen atxilotutako lankideak, senideek, lagunek eta lankideek epaitegien atarian igaro zuten larritasuna, poliziaren mehatxuak eta prepotentzia, eta haietako inor kartzelan sar ez zedin bildutako elkartasun izugarria. Egun hauetan erresistentzia kutxekin gertatutakoa mugarri bat izan da.

Ekitaldiaren azken zatian hitz txanda bat ireki zen, bertan mugimendu pentsioduneko aktibistek eta langile borrokako kide beteranoek agurtu eta gogo osoa erakutsi zuten greba bat baino askoz gehiago den greba batengatik. Metalaren borrokak baieztatu digulako badagoela bide bat aurre egin ahal izateko patronalari eta burokrazia sindikal horri eta ezker etxekotu horri, langileei eta haien familiei lagundu beharrean istiluen aurkako pertsonak solaskide gisa bidaltzen dituena.

Ekitaldia amaitzeko, ehunka lagunek aretoa bete zuten, kontsignak oihukatuz eta elkartasuna adieraziz, erresistentzia kutxarako 2.500 euro baino gehiago lortu zituen diru-bilketa batean.

Erraz ahaztuko ez dugun langile bilera bati amaiera bikaina eman diogu, eta borrokarekin jarraitzeko indarrez bete gara, ostiral honetan Cadizen egindako manifestaziotik hasita, atxilotutako kideei babesa adierazteko eta poliziaren basakeria eta muntaia judizialak erabat gaitzesteko.

Gora metalaren borroka!

Gora klaseko sindikalismo borrokalaria!

Errepresioa behera!

Banner para actos

Somosaguasko 7ekin elkartasuna

Somosaguasko 7ekin elkartasuna

Somosaguasko 7ekin elkartasuna