Kaleetan jarraitu eta greba orokorra deitu kolpistekin amaitzeko!

Abenduaren 3an Hego Korean izandako estatu kolpearen porrotaren ondoren, eta kaleetan izandako etengabeko mobilizazio bati esker, Asanblea Nazionalak Yoon Suk-Yeol presidentea kargutik kentzea erabaki du. Kolpe militarraren saiakerak, Ipar Amerikako inperialismoak ezaguna eta babestua, benetako matxinada soziala eragin du, bai presidente kolpistaren aurka, bai PPPren, haren alderdi ultraeskuindarraren aurka.

Hala ere, kargutik kendu eta auzitegiek eta Hego Koreako ustelkeriaren aurkako agentziak atxilotzeko agindua eman arren, urtarrilaren 15era arte ez zuten atxilotu, urtarrilaren 3ko saiakeran porrot egin ostean. Mendebaldeko hedabideek adierazi dutenez, arrazoia izan zen bere segurtasun-taldeak aurre egin ziela atxilotzera zetozen agenteei, eta bere bizilekuaren inguruan manifestari kolpista antolatuak zeudela  hura babesteko. Bigarren saiakeran ere sei ordu igaro omen zituzten poliziek. Kontua da kolpearen aurkako manifestariak ere presidente ohiaren etxe aurrera joan zirenean, Estatu aparatua esku hartzera behartu zutela. 

Erreakzioa bere indarrak eta boterea berrantolatzen saiatzen ari da, une jakin batean, aste hauetan kaleak okupatu dituen mugimendu boteretsuari aurre egiteko, arduradun guztiei epaiketa eta zigorra eskatuz. Errealitate hori ezin da arbuiatu, eta erreakzioaren eta inperialismo iparramerikarraren aldeko estatu-kolpe berri baten abiapuntu bihur liteke.

Langile klaseak, mugimendu feministak eta gazteriak kolpea geldiarazi eta Yoon Suk-Yeol kargutik kendu zuten

Esan dugun bezala, azkenean kolpea garaitua izateko gakoa kaleetan jendetzak mobilizatzea izan zen. Koreako Sindikatuen Konfederazioak (KCTU) greba orokor mugagabera deitu zuen berehala, kaleetan mobilizazio jendetsuak bultzatuz, eta milaka manifestari Biltzar Nazionalaren aurrean jarri ziren, desegin nahi zuten indar armatuei aurre egiteko eta oposizioko buruzagien zati bat atxilotzeko. Zabaldu denez, atxilotzeko agindu horietako bat Yang Kyeung-soo KCTUko presidentearen aurkakoa zen.

Kolpearen porrotaren ondorengo egunetan grebak zabaldu egin ziren: trenbideak abenduaren 5etik 11ra gelditu ziren, baita Seulgo metroa ere; sektore metalurgikoan, industria automotriz boteretsuarekin batera, lanuzteak egin ziren Hyundai Motors, Kia eta GM enpresetan. Abenduaren 6an greba hezkuntza sektorera zabaldu zen, eta hurrengo egunetan enpresa eta sektore ugarik bat egin zuten lanuzteekin. Oposizioko buruzagiek lasaitasunerako deia egin arren, milioika pertsonak Yoon berehala kargutik kentzeko eskatu zuten kaleetan.

Hala ere, hilaren 7an, Batzar Nazionalak kargutik kentzeko egin zuen lehen bozketan, bere alderdiko diputatu guztiek, hiru izan ezik, alde egin zuten, hura gauzatzeko behar zen 2/3ko gehiengoa batzea eragotziz. Egun horretan bertan, mugimenduak milioi bat pertsona bildu zituen kaleetan. Presioa hainbestekoa izan zen, ezen arrakalak areagotu egin baitziren erregimenean eta PPPan.

Astebete geroago, bi milioi manifestari bildu ziren Batzar Nazionalaren inguruan, eta antzeko manifestazioak egin ziren beste hiri garrantzitsu batzuetan. Presio horren eta klase menderatzaileko sektoreek eta Ipar Amerikako inperialismoak egoera are gehiago deskontrolatzeko zuten beldurraren ondorioz, azkenean Biltzar Nazionalak kargugabetzea bozkatu zuen, oposizioaren botoei PPPko diputatuen 12 boto gehituz, presidente gisa kargutik kentzeko 2/3 lortuz. Inkesten arabera, biztanleriaren % 75 kargugabetzearen aldekoa zen. Hala ere, erabaki hori oraindik Konstituzio Auzitegiak ziurtatu behar du, baina orain arte Yoonen alderdiak kontrolatua dago.

Librería"
"Azkenean kolpea garaitua izateko gakoa kaleetan jendetzak mobilizatzea izan zen. Koreako Sindikatuen Konfederazioak greba orokor mugagabera deitu zuen berehala."

Kargugabetzea lortu ondoren, KCTU sindikatuko presidenteak ohar bat igorri zuen [1] esanez abenduaren 3tik deitutako greba orokor mugagabea bertan behera uzten zutela, baina borrokan jarraituko zutela Auzitegi Konstituzionalak erabaki hori berretsi dezan bermatzeko, PPP legez kanpo uzteko, kolpean parte hartzeagatik, eta dagoen desberdintasun basatiarekin amaitzeko herrialdeak behar dituen erreforma sozialak lortzeko. Hala ere, esperientziak erakusten duenez, helburu horiek guztiak, eta estatu kolpe berri bat ez egotea bermatzea, soilik posible izango da kaleetan presioa mantenduz, eta greba orokorra erabiliz, langile mugimenduaren tresnarik boteretsuena baita.

KCTUko zuzendaritzaren atzerapauso hori gorabehera, ez dira manifestazioak gelditu kaleetan, nepotismoz eta ustelkeriaz betetako sistema judizial batekiko mesfidantza justifikatua baino gehiago baitago. Abenduaren 21ean, Seulen beste mobilizazio batean, 300 mila pertsonak baino gehiagok eskatu zuten Yoonek boterea uztea eta atxilotua izan dadila. New York Times-ek manifestari baten adierazpena transkribatu zuen, Kim Myoung-Sook, 60 urtekoa, zeinak adierazten baitzuen “martzial-legea herriari egindako gerra-deklarazioa dela” [2].

Prozesu horretan guztian, emakumeak, gazteak eta langileak, lehen lerroan egon dira gerra deklaratu dien Gobernu baten aurka, mugimendu feministaren aurkako kriminalizazio kanpaina bat bultzatuz, Trumpen, Mileiren eta munduko gainerako ultraeskuindarren antzera, eta politika misogino eta matxistak ELGA osoan soldatan genero arrakala handiena duen herrialde batean. Protestekin bat egin dute dozenaka mila gaztek, baita nekazariek ere. Seulera traktoreekin joan ziren, Yoon kargutik kentzeko eta elikaduraren multinazional handiei mesede egiten dien Gobernuak onartutako Legea indargabetzeko eskatuz [3].

Erregimenaren krisia sakontzen ari da, baina erreakzioak denbora irabazi nahi du

Koreako erregimenaren krisiak aurrera egin du, orain arte propagandaren arabera Asian egonkorrenetakoa eta mendebaldeko demokraziaren eredua Txinako "diktadura zitalaren" aldean. Estatu kolpea gobernagarritasunik gabeko egoera praktiko batean gertatu zen, Batzar Nazionala Gobernuaren aurka jarrita 2025eko aurrekontuagatik, Auzitegi Konstituzionala eta beste erakunde batzuk berritzeagatik, eta presidente ohiaren eta haren emaztearen aurkako ustelkeria akusazioengatik.

Hala ere, arrazoi formal horien atzean sakoneko arrazoiak daude. Alde batetik, jada azaldu dugun bezala [4], korear kapitalismoari eragiten dion krisi larria, aurrekaririk gabeko etxebizitza krisiarekin, eta soldata eta lan baldintza hobeak eskatzen dituen goranzko langile mugimenduarekin, eta etengabe aurrera egiten duen desberdintasun lazgarriarekin amaitzea. Borroka feministak ere jomugan jarri ditu oso kontserbadorea den gizartearen matxismoa eta misoginia, eta erreakzioaren jomuga nagusi bihurtu da.

Librería"
"Koreako erregimenaren krisiak aurrera egin du, orain arte propagandaren arabera Asian egonkorrenetakoa eta mendebaldeko demokraziaren eredua Txinako "diktadura zitalaren" aldean."

Beste aldagaia da Korean, munduko gainerako lekuetan bezala, bi bloke inperialista handien artean, AEBren eta Txinaren artean gertatzen ari den borroka, mundu-nagusitasuna dela eta. Ipar Koreako tropek Ukrainan parte hartzeak berak, Putinen alde, eta Ipar Korearen eta Errusiaren arteko Elkartze Estrategiko Integraleko Ituna sinatzeak, kolpe saiakeraren biharamunean kasualitatez indarrean jarri zena, are gehiago areagotu zituen tentsio horiek, Yoongo Gobernuak Zelenskiko Ukrainara armamentu hilgarria bidaltzea planteatuz [5] eta AEBrekin eta, batez ere, Japoniarekin dituen loturak sakonduz, Japoniako genozidio basatiaren ondorioz Hego Koreak eskatutako kalte-ordain historikoei uko eginez eta herritarren sektore zabalen artean haserrea piztuz.

Oposizioa Ipar Korearen zerbitzura dagoela dioen kolpearen justifikazioa benetako ke-lainoa da. Errealitatea da Yoonen Gobernuak, Ipar Amerikako inperialismoarekin koordinatuta, Piongiangeko erregimenari egindako probokazioetan ez duela etenik izan, gorakada militarra eta orain Martzial Legea justifikatzeko. Martxotik, Ipar Koreak salatu du Hego Koreako droneak bere aire espazioan sartu direla, eta urrian eta azaroan drone horietako batzuek milaka panfleto jaurti zituzten Piongiangeko zenbait tokitan.

Zirikatze politika horrekin batera, Yoongo Gobernuak herrialdea inperialismo iparramerikarraren eranskin huts bihurtzeko ahalegina egin zuen. Hego Koreak posizio estrategikoa du Txina ekialdeko itsasoaren kontrolari begira, eta AEBk 28.000 militar baino gehiago ditu bere lurraldean, egoitza eta langile militar estatubatuar gehien dituen munduko hirugarren herrialdea izanik. Izan ere, urrian, Biden Administrazioak lankidetza militarrerako akordioa berritu zuen, eta, horren arabera, Koreak 1.000 milioi dolar ordainduko dizkio AEBri presentzia horrengatik, eta oposizioak berretsi egin zuen Biltzar Nazionalean.

Lotura sendo horiek gorabehera eta oposizioak zalantzan jartzen ez dituen arren, errealitatea da Txinako ekonomiak garrantzi handia hartu duela, gero eta erabakigarriagoa, Koreako industriarentzat. Hortik dator klase menderatzailearen haustura, eta oposizioaren posizioa Txinarekin konfrontaziorik egon ez dadin, Washington eta Beijingen artean kulunkatzea ahalbidetuko duen anbiguotasun politika mantenduz.

Oraingoz, kolpearen porrota ustegabeko kolpea izan da Ipar Amerikako inperialismoarentzat, zeinak berriro ikusten baitu jada ezin dituela gobernu txotxongiloak nahi bezala inposatu, eta Hego Koreako “demokraziari” buruzko propaganda agerian geratzen dela Xi Pingen Txinari kontrajarrita.

Orain kalteak mugatzen saiatzen ari dira, baina Defentsa ministroak (atxilotu egin dute) eta Fiskal Nagusiak uko egin diote, eta Yoon kargutik kendu dute. Yoonek barkamena eskatu zuen erorikoa saihesteko saiakeran, baina masen presioa handiegia izan da. Bestalde, presidente berria, egungo lehen ministroa zena eta gaur egun ere badena, Biltzar Nazionalaren jomugan dago, zeinak kargutik kendu nahi duen Auzitegi Konstituzionalaren berrikuntza blokeatzen badu.

Oposizioak, liberala eta prokapitalista, eta ustelkeriak ere jota, borroka legal eta parlamentario hutsera mugatu nahi du dena, eta horregatik lasaitasunerako deia egiten du etengabe, kaleetan sortutako matxinada jendetsua amaitu nahian. Hala ere, bide horretatik, ikusten ari garen bezala, zailtasun handiak egongo dira erantzukizunak argitzeko, estatuko aparatuaren zati handi batek parte hartu baitzuen.

PPP eta Yoon presidente ohia, Washingtonen aholkularitzapean, denbora irabazten saiatzen ari dira, Alderdi Demokratikoari eta oposizioko gainerako indarrei garaipena eman diezaieketen hauteskunde presidentzial berriak saihesteko. Egoera horrek geldiarazi lezake AEBren, Japoniaren, Hego Korearen eta Taiwanen arteko bloke militarraren sendotzea Txinako etsaiari aurre egiteko. Gainera, horrelako amaiera batek Taiwango Kuomintangen oposizioa animatuko luke, Txinarekin harreman adiskidetsuak izatearen aldekoa baita.

Greba orokorra erreakzioa eta kolpistak geldiarazteko!

Denbora irabazi nahi duten bitartean, PPP bere oinarri soziala biltzen saiatzen ari da. Biltzar Nazionalaren zalantzaren aurrean, Yoon erasoaldira pasatzen ari da sektore ultraeskuindar eta kontserbadoreagoak mobilizatuz, kolpearen aurkako masa-mobilizazioari aurre egiteko. Manifestazio horiek oraindik berdindu ez arren, duela egun gutxi 30.000 pertsona inguru bildu ziren banderatxo estatubatuarrak astinduz.

Erreakzioaren eta beste estatu-kolpe baten arriskuaren alternatiba ez dago lege ezta parlamentuko jardueran. Oposizioko alderdiek, batez ere Alderdi Demokratak,

liberal-sozialdemokratak, eta klase menderatzailearekin oso lotuta daudenek, ez dute beren egitasmoan giza-bizimoduaren kaltetzea eta prekarizazioa amaitzea, eta ez dute herrialdean nagusi diren enpresa multzo handiak nazionalizatzea dakarren programarik planteatzen, ezta kolpea antolatu zuten elementuak boteretik aldentzea edo inperialismo iparramerikarraren aurkako neurriak hartzea planteatzen ere, erabat inplikatuta baitago.

Esku-hartze zuzena, manifestazio jendetsuak eta grebak, hau da, behetik egindako mobilizazioa, funtsezkoa izan da kolpea zapuzteko, eta tresna bakarra da Yoonen Gobernua, PPP eta burua kaleetan altxatzen saiatzen den erreakzioa bertan behera uzteko. Horretarako funtsezkoa da mugimendu sindikala, eta milioi bat langile baino gehiago biltzen dituen KCTU boteretsua, horietako asko sektore erabakigarrietan.

Greba orokorraren bideari heldu behar zaio berriro, enpresa bakoitzean batzordeak eratuz, auzoetan, mugimendu feministan, eta greba orokorra antolatuz Gobernua erori arte, PPP desegin arte eta Estatuaren aparatua, epaileak, poliziak eta militarrak garbitu arte, abenduaren 3ko erasoan inplikatuak.

Librería"
"Esku-hartze zuzena, manifestazio jendetsuak eta grebak, hau da, behetik egindako mobilizazioa, funtsezkoa izan da kolpea zapuzteko, eta tresna bakarra da Yoonen Gobernua, PPP eta burua kaleetan altxatzen saiatzen den erreakzioa bertan behera uzteko."

Eta kolpearen aurkako neurrietatik haratago doazen aldarrikapen argiak dituen programa politiko batez hornitzea, eta prekarietatearekin eta soldata baxuekin, pobreziarekin eta desberdintasunarekin amaitzeko neurri ekonomiko erradikalak planteatzea, praktikan herrialdea burdinazko eskuarekin zuzentzen duten enpresa multzo handi horiekin amaitzeko. Benetako demokrazia nahi badugu, kapitalismoarekin amaitu behar da!

KCTUk eta klase sindikatuek, ezker borrokalariak, mugimendu feministak eta gizarte mugimenduek, programa honekin, benetako alternatiba ezkertiar, iraultzailea eraiki behar dute, kolpisten aurkako oposizio benetakoa ez ezik, benetako aldaketa batean interesik ez duten oposizio parlamentarioko eta klase dominatzaileko sektoreen aurkakoa ere izango dena. Hori da orain behar dugun alternatiba! Hori da Ezker Iraultzailetik eraikitzen ari garen alternatiba!

 

Cookiek erraztuko digute gure zerbitzuak eskaintzea. Gure zerbitzuak erabiltzerakoan cookiak erabiltzea baimentzen diguzu.