Latino Amerika

Ekuador nazioarteko komunikabideen jomugan jarri da eta mundu guztiko iraultzaileen arreta piztu du azken asteetan izandako gertakizun politikoen ondorioz.   

Masak berriro ere ofentsibara pasatu dira. Bolivian ere, Venezuelan bezala, alternatiba bakarra sozialismoa da eta hau masen antolakuntza eta iniziatiba iraultzailean oinarritu daiteke soilik.

Hala ere ez da nahikoa burgesia eta inperialismoa hautesontzietan garaitzea, beharrezkoa da kapitalismoarekin amaitzea eta horretarako mugimendu bolivartarrak beharrezkoa du alternatiba iraultzaile-marxista bat altxatzea.

Chavezek Jose Ramon Rivero Gonzalez, Lan Ministro izendatu zuenean egindako adierazpenak: “Cuando yo lo llamo, él me dice, 'Presidente yo quiero decirle algo, antes de que le vayan a decir en otra parte... yo soy trotskista'. Yo le dije, bueno ¿cuál es el problema?, ¡yo también soy trotskista!. Yo...

Honako hau esan zuen pasa den astelehenean Hugo Chavezek hitzez hitz: "Todos esos sectores estratégicos, todo aquello que fue privatizado, nacionalícese".

Abenduaren 2an Kubak Granma yatearen helduera ospatu zuen eta horrekin batera gerra gerrilleroaren hasiera. Fidel Castroren gidaritzapean, bi urte beranduago Fulgencio Batistaren diktadurarekin bukatuko zuen borroka hasi zuen gerrillak, kapitalismoarekin bukatu zuen borroka hain zuzen.

Artikulo honek azken gertakizunez hitzegiten digu: errepresioa Oaxakan eta kongresuko liskarrak. Eta aldi berean aztertzen du mugimenduaren borrokak zein bide hartu beharko lukeen.