2007 eta 2008an milioika venezolarren bizitzan eligaien eskasia arazo larri bihurtu zen. Batzuetan kafea, bestetan azukrea, esnea, arroza, olioa eta babarrunak  faltatzen ziren dendetan. Honek egoera arriskutsua eragin zuen gobernu bolivartarrarentzat. Orain Chavezek arroz prozesadore estatubatuar bat espropiatu du.

Otsailaren 15ean baiezkoak irabazi zuen emendakin konstituzionalari buruzko erreferendumean. Iraultza venezolarrarentzat garaipen garrantzitsua den bitartean golpe gogorra izan da eskuin kontrairaultzailearentzat. 

Otsailak 15eko erreferenduma garrantzitsua da Venezuelako etorkizunarentzat. Baiezkeoak irabazten badu, beste hainbat gauzen artean, Chavezek aukera izango du nahi duen hauteskunde guztietan parte hartzeko.

Bukatu den urtea benetako amesgaiztoa izan da Felipe Calderon presidentearentzat. Urte osoan garatu diren gertakizunak mehatxu garbia izan dira erregimenarentzat arlo politiko, sozial eta ekonomikoan.

Posible al da kapitalismoa eta sozialismoa konbina ditzakeen ekonomia mixtoa? Eduki behar al da konfidantzarik enpresari “abertzaleengan”? Ez da al da beharrezkoa kapitalisten espropiazioa?

Kapitalistak espropiatzea beharrezkoa ez dela esaten jarraitzen dute erreformistek Venezuelan. Dirudienez ez dute ulertzen krisi kapitalista nondik datorren eta ulertzen ez dutenez ez dira gai krisiari aurre egin diezaoikeen ganorazko ezer planteatzeko.

Amerika Latina osoan ikusi ditugu azken urteetan prozesu iraultzaileak eta honek Konlonbiari ere eragin dio bete betean. Estatu Kolonbiarraren errepresio basatiaz gain langileak eta ikasleak lehen kolpeak ematen ari dira klase dominatzaileari, gero eta indar gehiagorekin gainera.