Badago alternatiba, enpresaren nazionalizazioa indemnizaziorik gabe langile kontrolpean!
Tubacexeko borroka erreferente bihurtu da Euskal Herriko langile mugimenduarentzat. Greba mugagabearen 49. egunean langileek kaleratze-gutunak erre zituzten publikoki, enpresarien xantaiari erantzuteko duten irmotasuna eta batasuna berretsiz. Keinu horrek sakonean hunkitzen du krisi honetan patronalaren ofentsiba jasaten ari garen langile klasea.
Tubacexeko langileek egunez egun borroka nekaezina egiten jarraitzen dute, otsailaren 15ean greba mugagabea hasi zutenetik. Greba hau 150 langile kaleratu nahi zituen lan-erregulazioko espedientea gelditzeko hasi zuten. Denbora honetan mobilizazio garrantzitsuak egin dituzte borroka eskualde osora zabaltzeko eta beste lan gatazka batzuekin bateratzeko. Horien artean nabarmentzekoak dira martxoaren 5ean deitu zen 2 orduko lanuztea Aiaraldean; martxoaren 13ko manifestazioa Barakaldon, PCB-ITPko langileekin batera; eta martxoaren 22an egin zuten manifestazio jendetsua 17 enpresa-batzorderen babesarekin, beste behin ere Laudioko kaleak betez.
Langileek aurre egin diete enpresaburuen maniobrei, alferrik bada ere, eskirolajea (oso txikia) eta poliziaren errepresioa erabiltzen saiatu baitira greba apurtzeko. EAJ-PSEren Eusko Jaurlaritzak Ertzaintzaren dozenaka furgoneta bidali ditu sistematikoki, istiluen aurkako poliziekin, borrekin eta gomazko pilotekin langileen aurka kargatzeko, barrikadak garbitzeko tanketa bat ere eramanez. Gainera, prozedura legalak irekitzearen mehatxua egin diete langileei.
Hala ere, greba biltzen ari den babesa eta elkartasuna etengabe ahazten ari da, hainbat enpresetako langileetatik, eskualdeko merkataritzatik, ezkerreko ekintzaile ugaritatik, kirolarietatik eta musikarietatik edota EH Bildu eta Elkarrekin Podemos alderdi politikoetatik, besteak beste.
Patronala eta Eusko Jaurlaritza bat eginda langileen aurka
Martxoaren 18an, enpresak jakinarazi zuen behin betiko enplegu-erregulazioko espedienteak 129 lanpostuei eragingo ziela, 95 kaleratze zuzen, 12 aurre-erretiro eta 22 baja pizgarrirekin. Martxoaren 30ean jakin zen Amurrioko Valvospain enpresaren itxiera, 79 langile kalean utziko dituena. Kolpe gogorrak dira, eta eragin zuzena izango dute langabezia gero eta larriagoa den eskualde batean. Kalkuluen arabera, lanpostu horien galerak gutxienez urteko 5.500.000 euro zuzenen galera suposatzen du eskualderako.
Enpresak eta Urkulluk erabateko sintonian bat egin dute. Lehendakariak ez du inongo momentutan zalantzan jarri enpleguaren suntsiketa, eta langileei eta enpresari elkarrizketa eskatu die "irtenbide traumatikoak minimizatzeko bideak aztertzeko, birkokatzeen, aurre-erretiroen, eszedentzien edo pizgarri bidezko irteeren bidez". Bitartean, Ertzaintzaren patruilak bidaltzen aritu da, eta Eusko Jaurlaritzak indarkeriazko jarrerak onargarriak ez zirela esanez errieta egiten zien porrazoak jasotzen ari ziren langileei.
Enpresak azken enplegu-erregulazioko espedientearen agirian adierazi duenez, "Kaleratze kopurua murrizten saiatu da, besteak beste, aurre-erretiroak, pizgarridun bajak edo birkokatze plan hobetu bat aurkeztuz", eta sindikatuei "kaleratzeak murrizteko lan-baldintzetan doikuntzak egiteko aukera" eskaini die, baina, azkenean, 95 langile zuzenean kaleratuko ditu, "ahalik eta enplegu gehien mantentze aldera".
Tubacexeko enpresariek 6 milioi euroko irabaziak banatu zituzten 2019an, ikuskatutako azken urtean. 8 milioi euro jaso dituzte azken urteetan administrazio publikotik laguntzetan. Enpresak berak publikoki aitortzen du bere kaudimena: "Urtea likidezia-posizioarekin ixten dugu, kutxaren eta erabilgarrien artean, 240 milioi eurotik gorakoa, eta horrek Taldearen kaudimena hobetzen laguntzen du epe labur eta ertainean, maileguen zorraren epemugei aurre eginez 2024 arte" adierazi zuen Jesús Esmorís Tubacexeko kontseilari ordezkariak.
Greba orokorra deitu behar da TUBACEXen nazionalizazioa exigitzeko
Horregatik, ezin da EREa onartu, ezta hori ERTE batekin ordezkatzea edo beste ustezko “alternatibak” ere, kontratazio berrekin estaltzen ez diren aurre erretiroak, 3 urteko borondatezko eszedentziak hartu ahal izatea 1.500 euro kobratuta edo borondatezko bajak, lan egindako urte bakoitzeko 60 eguneko kalte-ordainarekin. Hori “gaurko ogia eta biharko gosea” da, beste hainbat desindustrializazio prozesutan ikusi dugun bezala. Enpresak eta zuzendariek irabazi handiak pilatzen dituzte, eta krisi hau aprobetxatzen ari dira lanpostuak kentzeko, etorkizunean murrizketa eta doikuntza berriak egiteko baldintzak sortzeko, eta again enpresa bera deslokalizatzeko.
Kaleratzeak iragarri ostean, martxoaren 27an enpresak ERTEa jarri zuen mahai gainean osotara lanaldia %60 murriztera iritsiko dena, apiriletik irailera eta 521 langileri eragingo diena.
Tubacexen borrokaren une erabakigarrian dago. Langileek izugarrizko babesa dutela erakutsi dute. Indar hori oinarri hartuta, borroka areagotu behar da, Aiaralde osoan greba orokorra deituz, eta era berean EHko sindikatuei Hego Euskal Herrian greba orokorra dei dezatela eskatuz, enpleguaren alde, murrizketen eta errepresioaren aurka. Borroka hau %100ean irabaz daiteke. Azken batean, langile guztien borrokaren gatazka bera dago jokoan. Nork ordainduko du kapitalismoaren krisia? kapitalak edo langileek?
Kaleratzeak iragarri ostean, martxoaren 27an enpresak ERTEa jarri zuen mahai gainean osotara lanaldia %60 murriztera iritsiko dena, apiriletik irailera eta 521 langileri eragingo diena. Lanpostuak bidean galduz irtenbide bat adosten saiatzeko estrategia, akats handia da. Eta borroka esperientzia orok erakusten duen bezala, ahuleziak erasoa erakartzen du.
Gezur handia da enpresak bideragarritasunik ez duela esatea petrolioaren eta gasaren krisia dela eta -sektore horretarako hoditeria ekoiztera bideraturik egoteagatik -. "Trantsizio ekologikoaren" kontsigna enpresaburuek eta erakundeek erabiltzen dute -demagogikoki eta aurrerakoi itxura eginez- langileriarentzat ondorio dramatikoak dituen industria-birmoldaketa bat inposatzeko. Gezurra da benetako trantsizio ekologikorik gertatzen ari denik, eta, jakina, kapitalista bat bera ere ez dagoela arduratuta "ekonomia berde" baten alde. Kapitalistek auzitan duten bakarra euren poltsikorako etekinik handiena da.
Tubacex eta beste hainbat enpresa gizarte-premien ekoizpenera bideratu eta berregituratu daitezke modu benetan ekologikoan, gaur egungoak baino lanpostu gehiago ere sortuz. Kontua da enpresariek ez badute enplegua eta langileentzako bizi baldintza duinak bermatu nahi eta ez badute ingurumena babestu nahi, irtenbidea horiek desjabetzea eta ekoizpen baliabideak langileen kontrolpean jartzea dela.
