Azken hilabeteetan komunikabide ezberdinetan mundu mailako krisi ekonomikoari buruz entzun, ikusi edo irakurtzen ari garen albisteak ikaragarri nahaspilatsuak izan daitezke; zerga fiskalak, inflazioa, akzioak, finantza sistema,...etab luze bat, baina edonork daki gauzak ez doazela batere ondo hainbeste fabrika itxiera, kaleratze, etabekin,...

Mexikon eta mundu osoan 80 urtetan izan den krisi ekonomiko okerrenaren ondorioak jasatearen mehatxua dago. Hekatonbe honen epizentrua kapitalismoaren bihotzean eta inperialismo yankian aurkituko ditugu.

Pasa den urriaren 23an ehundaka mila pertsonek Kolonbia osoko 40 hirietako kaleak hartu zituzten. CUTek (Central Unitaria de Trabajadores) konbokatu zuen “Paro Nacional”ak sektore publikoko enpresak eta organismoak geratu zituen, osasungintzakoak, hezkuntzakoak eta garraioen zati garrantzitsu bat. ...

Apirilean, Silvio Berlusconiren hauteskunde garaipena ezkerraren eta langile mugimenduaren porrota bezala aurkeztu zen. Askok esan zuten klaseen arteko borroka desagertuta zegoela ondorengo garaietarako. Berlusconi berak ere hori uste zuen.

Pazientzia bukatu egin da. Belgikako langile familien eros ahalmena asko jaitsi da hilabete gutxitan. Inflazioa %6tik gertu dago orain, Europa Batasuneko altuena.  

XIX. mendeko lan baldintzak ezarri nahi ditu Europa “demokratikoak”. Gainera, askatasunaren izenean, neurri hauek aurrera egiten badute enpresariak langile bakoitzarekin indibidualki negoziatu ahal izango ditu lan harremanak, konbenioak albo batera utziz. Negoziazio kolektiboaren aurkako eraso zuzena da hau. Eta hau dena,...